Działalność produkcyjna wiąże się nierozłącznie z wykorzystywaniem rozmaitych surowców i półproduktów, które są w trakcie różnych procesów technologicznych przekształcane w gotowy produkt. W ramach prowadzonych czynności większość surowca czy półproduktu najczęściej ulega zużyciu, natomiast część zwykle pozostaje niewykorzystana. W zależności od specyfiki prowadzonej działalności i od tego, jakiego rodzaju substancje są wykorzystywane, wszelkie pozostałości poprodukcyjne mogą zostać zakwalifikowane jako produkt uboczny lub odpad poprodukcyjny. Takie rozróżnienie ma duże znaczenie co do trybu dalszego postępowania z powstającą substancją. Sprawdźmy, jakie przesłanki muszą być spełnione by dana substancja lub materiał był uznany za odpad poprodukcyjny.

Definicja odpadu poprodukcyjnego

Przepisy nie określają zamkniętego katalogu substancji, które są uznawane za odpady poprodukcyjne ani spisu rozmaitych procesów technologicznych wraz z wykazem odpadów, które mogą w ich ramach powstawać. Przepisy wymieniają wprawdzie 16 kategorii różnych substancji i procesów, jednak jest to katalog o charakterze otwartym, co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądowym.

Zaliczenie danej substancji do odpadów poprodukcyjnych odbywa się więc na podstawie kryterium użyteczności. Za odpad poprodukcyjny może zatem być uznana każda substancja, materiał czy produkt, dla którego jej posiadacz nie potrafi znaleźć zastosowania według jej pierwotnego przeznaczenia. Drugą przesłanką do uznania danych przedmiotów za odpady poprodukcyjne jest zgodnie z obowiązującymi przepisami to, że ich posiadacz jest zobowiązany do pozbycia się ich lub też ma zamiar się ich pozbyć.

Postępowanie z odpadami

Warto pamiętać o tym, że przepisy regulują możliwe sposoby postępowania z odpadami poprodukcyjnymi. Odpady muszą m.in. być ujmowane w prowadzonej ewidencji odpadów. Muszą one być również w sposób odpowiedni dla ich charakteru zutylizowane. W tym celu możliwe jest przekazanie odpadów innemu, wyspecjalizowanemu podmiotowi, jednak musi to znaleźć swoje potwierdzenie w postaci karty przekazania odpadu.

Wiele firm korzysta z tej możliwości, pozbywając się w ten sposób np. różnych rodzajów tworzyw sztucznych, które są skupowane przez firmy zajmujące się ich dalszym przetwarzaniem, np. przez regranulację.